Film aż kipiący uczuciami, a dokładnie miłością. Nie jest lekki, ale nie jest też ciężki. Na pewno warty obejrzenia, szczególnie przez kobiety, które mogą się z niego wiele nauczyć.
Film aż kipiący uczuciami, a dokładnie miłością. Ale nie tą piękną i inspirującą, jaką ogląda się zwykle w komediach romantycznych. Tu znajdziecie inne jej aspekty: tę niespełnioną, spóźnioną, zawiedzioną, nielegalną, czy zdradzoną. Film ukazuje „ofiary” tych uczuć.
Akcja filmu rozgrywa się w ciągu jednej nocy w Warszawie. Oficjalnymi bohaterkami filmu są 4 kobiety, ale w rzeczywistości bohaterów zaplątanych w miłosne uczucia jest sześciu. Motywem łączącym ich wszystkich jest nocna podróż taksówką przez Warszawę oraz dialog z kierowcą zafascynowanym odkryciem cząstek neutrino, o których próbuje dyskutować ze swoimi pasażerami – bohaterami filmu.
Od strony reżyserskiej film jest zrobiony świetnie. Doskonałe kadry ukazujące bohaterów i obrazy miasta zasługują na uznanie. Widać, że przy tej produkcji maczała palce znająca się na rzeczy instytucja.
Ponieważ jest to polski film, podchodziłam do niego dość sceptycznie, jednak zostałam pozytywnie zaskoczona. Film ma zakończenie otwarte, ale nie drażniące, ponieważ nad dalszym losem bohaterów nie trzeba się już zastanawiać. Cenna jest natomiast możliwość wyciągnięcia wniosków z tych czterech historii. Wiele kobiet mogłoby odnaleźć w przedstawionych w nich bohaterkach samą siebie i oby zrobiła to zawczasu – by nie doświadczyć konsekwencji, z jakimi wiązały się decyzje kobiet z ekranu.
Filmweb ocenia film dość nisko. Ja dałabym mu maksymalną ilość gwiazdek tylko po to, by podnieść jego ocenę w tym rankingu.
